Τα "αγγούρια της θάλασσας" θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πιθανό νέο όπλο για τον περιορισμό της μετάδοσης του παρασίτου της ελονοσίας, σύμφωνα με νέα μελέτη. Καθώς ο εν λόγω οργανισμός παράγει μία πρωτεΐνη, τη λεκτίνη, η οποία εξασθενίζει την ανάπτυξη των παρασίτων. Μια διεθνής ομάδα δημιούργησε γενετικά τροποποιημένα κουνούπια - που φέρουν το παράσιτο της ελονοσίας - προκειμένου παράγουν την ίδια πρωτεΐνη στο έντερό τους κατά το σίτιση.
Τα "αγγούρια της θάλασσας" θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πιθανό νέο όπλο για τον περιορισμό της μετάδοσης του παρασίτου της ελονοσίας, σύμφωνα με νέα μελέτη. Καθώς ο εν λόγω οργανισμός παράγει μία πρωτεΐνη, τη λεκτίνη, η οποία εξασθενίζει την ανάπτυξη των παρασίτων. Μια διεθνής ομάδα δημιούργησε γενετικά τροποποιημένα κουνούπια - που φέρουν το παράσιτο της ελονοσίας - προκειμένου παράγουν την ίδια πρωτεΐνη στο έντερό τους κατά το σίτιση.
Η μελέτη που παρουσιάστηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLoS Pathogens διαπίστωσε πως η πρωτεΐνη διαταράσσει την ανάπτυξη των παρασίτων, μέσα στο στομάχι των εντόμων. Η ελονοσία αποτελεί σοβαρή πάθηση για 500 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως ανά έτος, και σκοτώνει περισσότερο από ένα εκατομμύριο. Υπολογίζεται ότι 40% του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο της ασθένειας.
Προκειμένου οι ερευνητές να επάγουν την παραγωγή λεκτίνης από τα κουνούπια, ένωσαν μέρος του γονιδίου από το αγγούρι θάλασσας που παράγει την πρωτεΐνη με ένα γονίδιο από το έντομο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η τεχνική ήταν αποτελεσματική ενάντια σε αρκετά από τα παράσιτα που προκαλούν την ελονοσία. Η Λεκτίνη είναι δηλητηριώδης για τα παράσιτα, ειδικότερα στο πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, αυτό του ωοκινητή. Συνήθως, οι ωοκινητές μεταναστεύουν μέσω του τοιχώματος του στομάχου του κουνουπιού, παράγοντας χιλιάδες θυγατρικά κύτταρα που εισβάλλουν στους σιελογόνους αδένες, και μολύνουν τον άνθρωπο όταν τον τσιμπήσει το κουνούπι. Όταν όμως εκτίθενται στη λεκτίνη, οι ωοκινητές πεθαίνουν πριν καν αρχίσουν το θανατηφόρο ταξίδι τους.
Ο ερευνητής καθηγητής Bob Sinden, από το Imperial College London, λέει: "Τα αποτελέσματα αυτά είναι πολύ ελπιδοφόρα και δείχνουν ότι τα γενετικά τροποποιημένα κουνούπια επιδρούν άμεσα στη δυνατότητα των παρασίτων να πολλαπλασιαστούν μέσα στον ξενιστή τους, δηλ. τα κουνούπια". Εντούτοις, απαιτείται περισσότερη έρευνα προτού μπορέσει να χρησιμοποιηθεί η τεχνική για να περιορίσει τη διάδοση της ελονοσίας. "Αν και η πρωτεΐνη από τα αγγούρια της θάλασσας μείωσε σημαντικά τον αριθμό των παρασίτων στα κουνούπια, δεν τα απομάκρυνε όλα από τα έντομα. Σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης, τα γενετικά τροποποιημένα κουνούπια θα παρέμεναν επικίνδυνα για τους ανθρώπους. Τελικά, ένας στόχος του τομέα μας είναι να βρεθεί ένας τρόπος γενετικής τροποποίησης των κουνουπιών, έτσι ώστε το παράσιτο ελονοσίας να μην μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε αυτά", καταλήγει ο Sinden. Ο καθηγητής Ron Behrens, της σχολής London School of Hygiene and Tropical Medicine, είπε πως "αυτή η τεχνική θεωρητικά είναι πολλά υποσχόμενη, όμως πρακτικά η εισαγωγή των γενετικά τροποποιημένων κουνουπιών είναι δύσκολη διαδικασία. Θα πρέπει τα γενετικά τροποποιημένα κουνούπια γίνουν τα κυρίαρχα είδη, και αυτό δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι τώρα".