Μία ερευνήτρια από το πανεπιστήμιο Κολούμπια, μελετά ένα ενεργό ηφαίστειο του θαλάσσιου πυθμένα, στον ειρηνικό ωκεανό κι έχει αναφέρει πως υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των εκατοντάδων σεισμών μικρής έντασης που κατεγράφησαν και των ωκεάνιων παλιρροιακών φαινομένων
Μία ερευνήτρια από το πανεπιστήμιο Κολούμπια, μελετά ένα ενεργό ηφαίστειο του θαλάσσιου πυθμένα, στον ειρηνικό ωκεανό κι έχει αναφέρει πως υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των εκατοντάδων σεισμών μικρής έντασης που κατεγράφησαν και των ωκεάνιων παλιρροιακών φαινομένων. Η Dr. Maya Tolstoy, ερευνητής του αστεροσκοπείου Lamont-Doherty Earth στην Κολούμπια, δημοσιεύει στην έκδοση του Ιουνίου της επιστημονικής επιθεώρησης Geology, μία έρευνα που δείχνει ότι οι σεισμοί που προέρχονται από το ηφαίστειο Axial, στην περιοχή Juan de Fuca Ridge, που βρίσκεται στις ακτές της Ουάσιγκτον και του Όρεγκον, εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των περιόδων που παρατηρούνται οι παλίρροιες στα χαμηλότερά τους σημεία, όταν το βάρος του νερού είναι ελάχιστο (Breathing of the seafloor: Tidal correlations of seismicity at Axial volcano). Η Tolstoy και οι συνάδελφοί της, βρήκαν επίσης συσχετισμό της παλίρροιας και των σημάτων που προέρχονται από τα αρμονικά κύματα, τα οποία θεωρούνται αποτέλεσμα της έντονης θέρμανσης του νερού που κινείται μέσα στις γήϊνες ρωγμές.
Η έρευνα προτείνει ότι ο φλοιός του θαλάσσιου πυθμένα αναπνέει ουσιαστικά με τις ωκεάνιες παλίρροιες, που επιτρέπουν περισσότερη μετακίνηση του ύδατος μέσω του φλοιού και την απελευθέρωση της σεισμικής ενέργειας κατά τη διάρκεια των προγραμματισμένων παλιρροιακών φαινομένων. "Οι επιστήμονες από καιρό έχουν αναφέρει ως πιθανή, τη συσχέτιση μεταξύ των σεισμών και των παλιρροιακών μετακινήσεων, αλλά στη στεριά η σύνδεση αυτή είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστεί. Έχει νόημα πως εάν αυτός ο συσχετισμός επρόκειτο να είναι έντονος, το πιο πιθανό είναι να παρατηρείται στον ωκεάνιο πυθμένα, δεδομένου ότι επηρεάζεται έντονα από τις παλίρροιες. Εντούτοις, μόνο την τελευταία δεκαετία είναι διαθέσιμη η τεχνολογία που απαιτείται για αυτές τις μελέτες, έτσι ώστε να είναι δυνατή η καταγραφή μακροπρόθεσμων σεισμικών δραστηριοτήτων του θαλάσσιου πυθμένα, απαραίτητη 'ώστε να βρεθεί αυτός ο συσχετισμός. ''Η πρώτη μας μελέτη για το ηφαίστειο Axial άρχισε το 1994. Σήμερα, έχουμε μια ενδιαφέρουσα και σημαντική άποψη για το πως είναι η παραμόρφωσή του, κι ίσως να εργαστούμε και σε παραμορφώσεις άλλων υποβρύχιων ηφαιστείων'', λέει η Tolstoy.
Το ηφαίστειο Axial επιλέχτηκε ως ερευνητική περιοχή επειδή ήταν πιθανά ηφαιστειακώς ενεργό. Το 1994, η Tolstoy και η ερευνητική της ομάδα επέκτειναν τον εξοπλισμό στον ωκεάνιο πυθμένα για να καταγράψουν, τόσο τη σεισμική δραστηριότητα, όσο και τις παλίρροιες. Μέσα σε δύο μήνες, καταγράφηκαν 402 σεισμοί οι οποίοι μάλιστα εμφάνιζαν επαναληψιμότητα, ανά δεκαπενθήμερο. Επίσης καταγράφηκε ότι υπήρχε καθυστέρηση δύο ωρών μεταξύ της μετακίνησης των παλιρροιών και της παραμόρφωσης του γήϊνου πυθμένα. Αυτό δείχνει ότι η μετακίνηση του νερού εμφανίζεται να είναι η σημαντικότερη δύναμη που προκαλεί σεισμούς, από ότι η μετακίνηση της γης.
Το 1998 έγινε μία σημαντική έκρηξη στο ηφαίστειο Axial. Η δραστηριότητα που παρατηρήθηκε το 1994 εμφανίστηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στην έκρηξη του 1998 και μπορεί να αποτελούσε πρώϊμη ηφαιστειακή δραστηριότητα, λίγο πριν γίνει η έκρηξη. Η ύπαρξη και ο συγχρονισμός των σεισμών, είναι επίσης σημαντικοί στην κατανόηση του θρεπτικού ανεφοδιασμού βιοκοινοτήτων που ζουν σε αυτά τα ακραία περιβάλλοντα, όπου δεν φτάνει το φως του ήλιου. Κατά την διάρκεια του πειράματος, αυτή η έρευνα αποτέλεσε την πιό μεγάλη περίοδο κατά την οποία γινόταν συνεχής καταγραφή της σεισμικής δραστηριότητας σε μια συγκεκριμένη θέση. Από τότε, άλλες πιο μακροπρόθεσμες παρατηρήσεις έχουν γίνει και παρόμοιοι συσχετισμοί έχουν παρατηρηθεί σε επιπλέον περιοχές της Juan de Fuca Ridge. Είναι επομένως πιθανό ότι οι ωκεάνιες παλιρροιακές επιρροές εμφανίζονται παντού στον θαλάσσιο πυθμένα και σε άλλες μεσο-ωκεάνιες υδάτινες κορυφογραμμές.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε με επιχορήγηση από το National Science Foundation. Η Tolstoy αυτή την περίοδο προΐσταται μελέτης που αναλύει τα σεισμικά δεδομένα από την μεσο-ατλαντική κορυφογραμμή, για να διαπιστώσει παρόμοιες παλιρροιακές επιρροές στο θαλάσσιο πυθμένα του Ατλαντικού Ωκεανού. Το αστεροσκοπείο Lamont-Doherty Earth Observatory, είναι ένα από τα κορυφαία παγκόσμια ερευνητικά κέντρα, που εξετάζουν τον πλανήτη από τον πυρήνα του εώς και την ατμόσφαιρά του, πέρα από κάθε ήπειρο και κάθε ωκεανό. Από τη παγκόσμια κλιματολογική αλλαγή στους σεισμούς, τα ηφαίστεια, τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και άλλα πολλά, οι επιστήμονες του αστεροσκοπείου συνεχίζουν να παρέχουν τη βασική γνώση των γήϊνων συστημάτων για να καθορισθεί η μελλοντική βιωσιμότητα του πλανήτη μας.
