Όταν τον περασμένο μήνα αναγγέλθηκε ότι ο δορυφόρος Mars Odyssey βρήκε παγωμένο νερό κάτω από την περιοχή του νότιου πόλου, όπου υπάρχει παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, η Dr. Lidija Siller, μία φυσικός από το πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ, στην Αγγλία, έμεινε έκπληκτη: "πιστεύω ότι διαθέτω τα στοιχεία που εξηγούν πώς αυτό το νερό έμεινε παγιδευμένο κάτω από την επιφάνεια"
Όταν τον περασμένο μήνα αναγγέλθηκε ότι ο δορυφόρος Mars Odyssey βρήκε παγωμένο νερό κάτω από την περιοχή του νότιου πόλου, όπου υπάρχει παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, η Dr. Lidija Siller, μία φυσικός από το πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ, στην Αγγλία, έμεινε έκπληκτη: "πιστεύω ότι διαθέτω τα στοιχεία που εξηγούν πώς αυτό το νερό έμεινε παγιδευμένο κάτω από την επιφάνεια". Η Dr. Siller παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς του - που περιλαμβάνει μελέτη φωτοχημικών αντιδράσεων στον πάγο - στη διάσκεψη φυσικών, Condensed Matter, που είναι μέρος του συνεδρίου του Ινστιούτου Φυσικής που γίνεται στο Brighton της Αγγλίας. Οι φωτοχημικές αντιδράσεις είναι αλλαγές που γίνονται στη χημική σύσταση μίας ουσίας, όταν εκτεθει στο φως. Στον Άρη, τόσο οι υπεριώδεις (UV) ακτινοβολίες από τον ήλιο όσο και τα ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας μπορούν να προκαλέσουν μία σειρά από φωτοχημικές αντιδράσεις στα στρώματα του παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα. Τα ηλεκτρόνια παράγονται όταν υψηλής ενέργειας ακτίνες X, από τον ήλιο προσπίπτουν πάνω στον πάγο.
Για να επαναδημιουργήσει τις συνθήκες που επικρατούν σοτν πλανήτη Άρη, η Dr.Siller κατασκευάζει πάγο από διοξείδιο του άνθρακα μέσα σε θαλάμους κενού, που διατηρούνται κρύοι, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία και στην συνέχεια βομβαρδίζει τον πάγο με δέσμες ακτίνων ηλεκτρονίων ή φωτονίων. Όταν τα ηλεκτρόνια ή τα φωτόνια χτυπήσουν τον πάγο, αναγκάζουν τα μόριά του να διαχωριστούν. Οποιαδήποτε ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα ή μόρια που ελευθερώνονται με αυτή τη φωτοχημική διαδικασία - που θεωρητικά θα πήγαιναν στην ατμόσφαιρα στον Άρη - ανιχνεύονται στη συνέχεια με έναν φασματογράφο μάζας.
Σε ένα πρόσφατο πείαραμα που πραγματοποιήθηκε, πριν η NASA αναγγείλει την ανακάλυψή της, η Siller πίστευε ότι ίσως υπήρχε νερό κάτω από τα στρώματα πάγου, το οποίο δεν μπορούσε να ανιχνευθεί από τις τεχνικές τηλεπισκόπησης που χρησιμοποιούνται για να αναλύσουν τις πλανητικές επιφάνειες. Έβαλε νερό στην κορυφή του πάγου από διοξείδιο του άνθρακα και κατόπιν έβαλλε με ηλεκτρόνια προς αυτό. Εάν το νερό παρέμενε στην κορυφή, τα μόριά του θα άφηναν τον πάγο εφόσον είχαν χτυπήσει τα ηλεκτρόνια. Αν και μερικά μόρια ύδατος ανιχνεύθηκαν στο πείραμα, το υπόλοιπο φάνηκε να εξαφανίζεται, ώστε να δημιουργηθεί η άποψη ότι τα ηλεκτρόνια, με κάποιο τρόπο, μετέφεραν το νερό κάτω από την επιφάνεια. "Κάτι συμβαίνει στο νερό όταν το ακτινοβολώ με τα ηλεκτρόνια. Πιστεύω ότι διασκορπίζεται στον πάγο. Αλλά σαφώς και πρέπει να γίνουν περισσότερα πειράματα ώστε να το αποδείξουμε", λέει η Siller.
Τα ηλεκτρόνια ίσως να μην είναι μόνο υπεύθυνα για του παγίδευση, του πρόσφατα ανιχνευμένου νερού, σε περιοχές κάτω από την επιφάνεια του νότιου πόλου, του Άρη. Εάν άλλα πειράματα που πραγματοποιούνται από την Siller είναι σωστά, ίσως τα ηλεκτρόνια να αποτέλεσαν την πιθανή ώθηση για το σχηματισμό της ζωής στον πλανήτη. Κι αυτό γιατί παρατήρησε ότι με την προσθήκη λίγου υδρογόνου στον πάγο διοξειδίου του άνθρακα και το βομβαρδισμό, έπειτα με ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας, ελευθερώθηκαν οξυγόνο η φορμαλδεΰδη.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα για τη ζωή, εξηγεί. Η Siller ελπίζει να πραγματοποιήσει περαιτέρω πειράματα για να καθορίσει τις ακριβείες χημικές αλλαγές, που ηλεκτρόνια και φωτόνια προκαλούν στον πάγο.
