Η πολυπλοκότητα, σε οριζόντια και κάθετη διανομή, επιδρά στα έμβια όντα κι όχι μόνο...
Γύρω μας διαπιστώνουμε όλο και περισσότερο περίπλοκα συστήματα. Χρειάζονται κάποιες εκατοντάδες δικτυωμένων υπολογιστών για να κρατήσουν ένα υπερσύγχρονο αεροπλάνο στο αέρα κι επίσης κάποιες χιλιάδες γονιδίων για να συγκροτήσουν και να συντηρήσουν ένα ζωντανό οργανισμό. Με μια πρώτη ματιά όμως όλα αυτά δεν μας φαίνονται τόσο περίπλοκα. Αυτό συμβαίνει γιατί η πολυπλοκότητα κρύβεται στα δίκτυα των αλληλεπιδράσεων, μεταξύ των βασικών κομματιών-συστατικών που αποτελούν το σύστημα.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας και του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν, προσπαθούν να ξετυλίξουν τους μαθηματικούς κανόνες που διέπουν διάφορα περίπλοκα δίκτυα. Η μελέτη τους έδειξε ότι υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες στη δικτυακή συμπεριφορά των φυσικών και των μηχανικών συστημάτων. Οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν από την "μηχανική" σχεδίαση των βιολογικών δικτύων. Τα δύο συστήματα (φυσικά και τεχνητά) κατασκευάζονται από εντελώς διαφορετικά υλικά και θα περίμενε κανείς να έχουν και εντελώς διαφορετική συμπεριφορά και "συνεργασία" μεταξύ τους. Αν βρεθούν τα μαθηματικά που "κρύβονται" πίσω από την πολυπλοκότητα, μπορεί να βοηθήσει να λυθούν διάφορα βιολογικά μυστήρια και να βοηθήσουν στην εξάπλωση των συνεχώς αυξανόμενων αλληλένδετων δικτύων.
Ο τύπος της πολυπλοκότητας στα βιολογικά συστήματα πολλές φορές κρύβεται πίσω από τις ιδανικές συνθήκες που επικρατούν στο εργαστήριο. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που κερδίζει η Βιολογία από την πολυπλοκότητα είναι μια δύναμη αναπαραγωγής ή μια πιθανότητα να ανταπεξέλθει σε μεταβαλλόμενες συνθήκες περιβάλλοντος που δεν υπάρχουν στο εργαστήριο. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει σε ένα αεροπλάνο όταν δοκιμάζεται σε ένα πείραμα αντοχής αέρα στο εργαστήριο. Και τα τεχνητά και τα βιολογικά δίκτυα έχουν υψηλού επιπέδου συμπεριφορά η οποία είναι σχετικά παρόμοια Σε ένα δίκτυο υπολογιστών για παράδειγμα μια συμπεριφορά είναι η μεταφορά ενός φακέλου, ενώ στο ανθρώπινο σώμα η διατήρηση της θερμοκρασίας.
Στη βάση τους και τα δύο συστήματα είναι φτιαγμένα από λίγα βασικά δομικά υλικά. Όλη η επεξεργασία στους υπολογιστές βασίζεται σε ένα μικρό σύνολο ορισμέ-νων λογικών διεργασιών. Παρομοίως, οι περισσότεροι οργανισμοί χρησιμοποιούν τα ίδια κωδικόνια, τα οποία είναι ομάδες τριών συνεχόμενων βάσεων που αποτελούν, τις περισσότερες φορές, το όνομα ενός αμινοξέος, στην αλφάβητο του DNA. Tα αμινοξέα χρειάζονται για να συντεθούν τα διάφορα είδη πρωτεϊνών, οι οποίες συνεργάζονται μεταξύ τους για να διεκπαιραιώσουν όλες τις λειτουργίες της ζωής.
